Αντώνης Πασβάντης - ΈΒΡΟΣ Η ζωή στις όχθες

Ανάμεσα στα πιθανά δίπολα που δύναται να συνθέσει το εν λόγω λεύκωμα, η φωτογραφία του νεκροταφείου αυτοκινήτων η οποία συνοδεύεται από την ανθρώπινη σορό ανώνυμου πρόσφυγα στο νεκροτομείο, σε συνδυασμό με τις αναίμακτες εικόνες από τα σφαγεία, το αλαφιασμένο τρεχαλητό των ελαφιών ή ακόμα και την εικόνα του γύψινου ομοιώματος του αγάλματος της Νίκης της Σαμοθράκης μπροστά στα σπασμένα της φτερά, υποδαυλίζουν ένα αίσθημα συντελεσμένης και ταυτόχρονα επικείμενης καταστροφής που καταλαμβάνει τον θεατή με πολύ μεγαλύτερη δριμύτητα από τις αναμενόμενες, δυστυχώς, επικαιρικές φωτογραφίες από τις πλημμύρες, το καμένο δάσος της Δαδιάς ή το ξεχαρβαλωμένο οδόστρωμα. Εκεί νομίζω θα πρέπει να εντοπιστεί το μεγαλύτερο επίτευγμα του βιβλίου: Οι καλλιτεχνικές φωτογραφίες του Αντώνη Γιασβάντη δεν εικονογραφούν απλώς τον τραχύ βίο του ακριτικού Έβρου, αλλά συλλαμβάνουν το ψυχικό ίχνος ενός ολόκληρου έθνους. (Από το επίμετρο του Σπύρου Γιανναρά).