Γιώργος Δεπόλλας - Στην παραλία

"Σε αφήγηση Γιώργου Δεπόλλα":

Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα με τις Παραλίες, είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή ο αναγνώστης θα χαμογελάσει. Θα έχει αντιληφθεί πως η σκοτεινή αύρα που περιβάλλει τα σώματα των λουσμένων υποδηλώνει τον καθαγιασμό τους, τη μετουσίωσή τους σε χαρακτήρες μιας πολύ προσωπικής μυθοπλασίας. Θα έχει καταλάβει πως ο Γιώργος Δεπόλλας με αυτές τις φωτογραφίες δεν περιγράφει καταστάσεις, αλλά αφηγείται ιστορίες, χαμογελώντας κι ο ίδιος.

Για όσους έχουν παρακολουθήσει το έργο του Γιώργου Δεπόλλα, το χαμόγελο του έχει ιδιαίτερη σημασία. Πρώτα απ' όλα γιατί τα πρόσωπα στις Παραλίες είναι τα αγαπημένα του πρόσωπα. Τους συνδέει μια μακρόχρονη σχέση, που μπορεί να πει κανείς ότι χρονολογείται από τις αρχές της δεκαετίας του 70, την εποχή που άρχισε να τα φωτογραφίζει, κοιτάζοντάς τα τότε στα μάτια κι ακούγοντας τις ιστορίες τους. Έτσι άρχισε να τα μαθαίνει, να τα παρατηρεί και να συγκεντρώνει ένα σημαντικό φωτογραφικό υλικό που παρουσιάστηκε τελικά στις θεματικές ενότητες "Μοναχικοί άνθρωποι", 1979 και "Πορτραίτα", 1980. Ήταν οι άνθρωποι που συναντούσε ταξιδεύοντας στην ύπαιθρο, σε μικρές επαρχιακές πόλεις και χωριά. Ζευγάρια αγκαλιασμένα, άντρες βυθισμένοι στις σκέψεις τους, πρόσωπα άλλοτε αυστηρά κι άλλοτε γλυκά μ' ένα χαμόγελο που επισφραγίζει τη συνάντησή τους με το φωτογράφο.